Mineraalgebonden mortels

Mineraalgebonden mortels worden sinds de oudheid gebruikt. Zij zijn opgebouwd uit gemalen natuursteen, kalk en cement. Hieraan worden droge pigmenten en andere toeslagstoffen toegevoegd. Soms wordt, ter bevordering van de elasticiteit en hechting, een kunsthars toegevoegd. De mortel verhardt door een reactie van cement met water en kalk met kooldioxide. De reactie van de kalk met de kooldioxide blijft lange tijd (jaren!) doorgaan. Het eindprodukt wordt daardoor steeds harder.

De verharding dient plaats te vinden boven het vriespunt. Indien vorst intreedt bestaat de kans dat de mortel kapot vriest. Dit is afhankelijk van hoever de mortel op dat moment is uitgehard. Er zijn twee belangrijke mineraalgebonden pleisters: